بانگ خروس ، صبح دل آزار ديگري

 

مردم چه دلخوشند به تكرار ديگري

 

اي كاش چشمهاي مرا خواب مي ربود

 

وقتي اميد نيست به ديدار ديگري

 

يك دل اضافه كرد به دلهاي خون شده

 

از عشق بر نيامد اگر كار ديگري

 

بعد از تو من به درد خودم هم نمي خورم

 

تحميل شد به جامعه سربار ديگري

 

خوش باد روزگار تو با هر كه خواستي

 

اما مباد قسمت من يار ديگري .

 

 

مسلم محبی